Astronomiczna jesień rozpoczyna się w momencie równonocy jesiennej i trwa do momentu przesilenia zimowego, co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres pomiędzy 23 września a 22 grudnia (czasami daty te wypadają dzień wcześniej lub dzień później, a w roku przestępnym mogą być dodatkowo cofnięte o jeden dzień). Podczas jesieni astronomicznej dzienna pora dnia jest krótsza od pory nocnej, a ponadto z każdą kolejną dobą dnia ubywa, a nocy przybywa.
Dla półkuli południowej wszystkie opisane daty i zjawiska są przesunięte o pół roku. Za miesiące jesienne na półkuli północnej uznaje się wrzesień, październik i listopad, a na południowej marzec, kwiecień i maj.
Wiosna astronomiczna rozpoczyna się w momencie równonocy wiosennej i trwa do momentu przesilenia letniego, co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres pomiędzy 21 marca a 22 czerwca (czasami daty te wypadają dzień wcześniej lub dzień później, a w roku przestępnym mogą być dodatkowo cofnięte o jeden dzień). Podczas wiosny astronomicznej dzienna pora dnia jest dłuższa od pory nocnej, a ponadto z każdą kolejną dobą dzień jest dłuższy, noc krótsza, aż do przesilenia letniego, od tego dnia dni stają się krótsze.
Charles Messier (ur. 26 czerwca 1730 w Badonviller, zm. 12 kwietnia 1817 w Paryżu) – astronom francuski, poszukiwacz komet, pierwszy, który stworzył systematyczny katalog obiektów mgławicowych i gromad gwiazd. W tym czasie nazwą mgławic określano wszystkie rozmyte źródła światła na niebie.
Tworzenie listy obiektów mgławicowych rozpoczął w 1760. W roku 1781 opublikował ostateczną wersję katalogu obiektów niegwiazdowych – „Catalogue des nebuleuses et des amas d’etoiles” (znanego jako Katalog Messiera). Zawierał dane o 103 obiektach, z których Messier osobiście odkrył 64 lub 65. Obejmował liczne mgławice, galaktyki i gromady gwiazd.
W późniejszych wydaniach katalog został uzupełniony przez innych badaczy o dalsze 7 obiektów, które odkrył Messier i jego przyjaciel Pierre Méchain już po opublikowaniu katalogu z 1781 roku. W Katalogu Messiera obiekt oznaczany jest literą M z kolejną liczbą (od 1 do 110).
Pierwszym prawdziwym obiektem odkryciem Messiera był obiekt M 3 – gromada kulista gwiazd w Psach Gończych. Messier odkrył także 13 komet oraz był niezależnym współodkrywcą kolejnych siedmiu.
Co ciekawe, obecnie jest bardziej znany z katalogu obiektów niekometarnych niż z odkrytych przez siebie komet