Mapa jądra komety ze zdjęć sondy Rosetta
Naukowcy odkryli, że powierzchnia jądra komety 67P / Churyumov-Gerasimenko – celu badań misji Rosetta Europejskiej Agencji Kosmicznej, jest podzielona na kilka obszarów, z których każdy charakteryzuje się specyficznymi cechami. Obrazy wysokiej rozdzielczości jądra komety ujawniają niepowtarzalny, wieloaspektowy świat.
Sonda kosmiczna Rosetta przybyła na miejsce przeznaczenia około miesiąc temu i obecnie towarzyszy komecie w jej drodze w kierunku wewnętrznej części Układu Słonecznego. Naukowcy przeanalizowali fotografie powierzchni komety wykonane przez system obrazowania OSIRIS i zdefiniowali kilka regionów, z których każdy ma charakterystyczny wygląd. Kometa posiada obszary zdominowane przez klify, depresje, kratery, głazy, a nawet równoległe rowy. Część z tych obszarów wydaje się być spokojna, inne wyglądają na ciągle kształtowane przez działalność komety. Analiza ta stanowi podstawę do szczegółowego opisu naukowego powierzchni komety.
Nigdy wcześniej nie widziałem powierzchni komety z takimi szczegółami – mówi główny naukowiec programu OSIRIS, Holger Sierks z Instytutu Nauk o Układzie Słonecznym im. Maxa Plancka w Niemczech. W niektórych z tych obrazów, jeden piksel odpowiada 30 calom (75 cm). To historyczny moment – mamy bezprecedensową dokładność mapowania komety. Ta pierwsza mapa jest oczywiście dopiero początkiem naszej pracy. W tym momencie, naprawdę nikt do końca nie wie, w jaki sposób następują zmiany powierzchniowe jądra.
Ponieważ zarówno kometa 67P jak i Rosetta podróżują w kierunku Słońca, w ciągu najbliższych kilku miesięcy OSIRIS i inne instrumenty na pokładzie sondy, będą monitorować powierzchnię w poszukiwaniu zmian. Chociaż naukowcy nie spodziewają się niczego efektownego, nawet subtelne przemiany powierzchni mogą pomóc wyjaśnić, w jaki sposób aktywność komety tworzy taką różnorodność.
Nowe mapy jądra dostarczą cenne informacje dla członków zespołu Rosetta, którzy planują zebrać się w Tuluzie, we Francji, w dniach 13 i 14 września, aby określić podstawowe i rezerwowe miejsce lądowania próbnika Philae z pięciu kandydatów, których wcześniej wybrali. Lądowanie próbnika wstępnie zaplanowane zostało na 11 listopada ale ostateczna data zostanie potwierdzona w połowie października.
System obrazowania OSIRIS, został zbudowany przez konsorcjum pod kierownictwem Instytutu Maxa Plancka (Niemcy) we współpracy z Uniwersytetem w Padwie (Włochy), Laboratorium Astrofizycznym w Marsylii (Francja), Instytutem Astrofizyki w Andaluzji, CSIC (Hiszpania), Urzędem Wsparcia Naukowego Europejskiej Agencji Kosmicznej (Holandia), Narodowym Instytutem Technologi Kosmicznej (Hiszpania), Uniwersytetem Technicznym w Madrycie (Hiszpania), Wydziałem Fizyki i Astronomii Uniwersytetu w Uppsali (Szwecja) oraz Instytutem Informatyki i Sieci z TU Braunschweig (Niemcy).
Aby uzyskać więcej informacji na temat instrumentów amerykańskich na pokładzie sondy Rosetta, odwiedź: