Czarno to widzę – odkryto układ 3 czarnych dziur

Zespół naukowców kierowany przez dr Rogera Deane’a z University of Cape Town w Republice Południowej Afryki odkrył system aż trzech czarnych dziur, z których dwie poruszają się na zasadach podobnych jak zwykłe gwiazdy podwójne. Niezwykły układ znajduje się w galaktyce odległej o ponad 4 miliardy lat świetlnych od Ziemi. Odkrycie może pomóc astronomom w poszukiwaniu fal grawitacyjnych.

Teoria Względności Einsteina przewiduje, że łączące się czarne dziury są źródłem fal grawitacyjnych i w tej pracy udało nam się dostrzec trzy czarne dziury upakowane tak ciasno, że można z dużym prawdopodobieństwem przewidywać ich złączenie się w niedalekiej przyszłości. Myśl, że jesteśmy w stanie znaleźć więcej takich potencjalnych źródeł fal grawitacyjnych mając coraz większą wiedzę o ich naturze jest bardzo motywująca. –  powiedział Prof Matt Jarvis z Uniwersytet w Oxfordzie, który jest współautorem artykułu o odkryciu opublikowanego w czasopiśmie Nature. 

W czasie poszukiwań, dr Deane, profesor Jarvis i współpracownicy, wyselekcjonowali sześć galaktyk, co do których były poważne podejrzenia, że zawierają podwójne czarne dziury. Astronomowie odkryli, że jedna z tych galaktyk SDSS J150243.09 1.111.557,3 (J1502 w skrócie), posiada układ, który początkowo był uważany za podwójny (J1502P i J1502S) ale szybko zweryfikowano tą informację i okazało się, że w rzeczywistości znajdują się tam aż 3 czarne dziury w tym dwie bardzo blisko siebie. Następnie użyli systemu VLBI (interferometria wielkobazowa) i 305-metrowego radioteleskopu Arecibo w Puerto Rico do obserwacji dwóch „ściśniętych” składników –  J1502SE i J1502SW.

„Właściwie wiemy bardzo niewiele o czarnych dziurach znajdujących w tak małej odległości od siebie, że emitują wykrywalne fale grawitacyjne. To odkrycie sugeruje, że takie systemy mogą być znacznie bardziej powszechne, niż do tej pory sądziliśmy – powiedział profesor Jarvis. Z kolei dr Keith Grainge z Uniwersytetu w Manchesterze podkreśla ogromne możliwości podglądania serc odległych galaktyk, jakie daje interferometria wielkobazowa.