Starsi widzą mniej – o maksymalnej wielkości źrenicy
Wraz z wiekiem, nasze źrenice tracą część swoich zdolności do zmiany kształtu. W najbardziej ogólnym skrócie, źrenica to otwór występujący przed soczewką, odpowiedzialny za ilość światła padającego na siatkówkę. W przypadku młodej osoby, źrenica bardzo szybko dostosowuje się do różnych poziomów światła. Gdy się starzejemy, mięśnie, które kontrolują źrenicę tracą część swoich zdolności do kurczenia się i rozszerzania.
To powoduje, że z jednej strony źrenica pozostaje w mniejszym rozmiarze, co oznacza mniejszą ilość światła, które może dostać się do oka, a z drugiej strony wynikają z tego trudności z dostosowaniem się do nagłych zmian światła. Wychodząc z ciemniejszego pomieszczenia na światło słoneczne, może wydawać się ono oślepiające ponieważ źrenica zmniejsza się wolniej.
Dla miłośnika astronomii maksymalna wielkość źrenicy oka może być kluczowym aspektem w wyborze sprzętu. Gdy jest ona mniejsza niż źrenicy wyjściowa teleskopu lub lornetki, oznacza to że całe światło skupione przez optykę nie dotrze do naszego oka. Temat zmian zdolności źrenicy do rozszerzania się, od czasu do czasu przewija się w dyskusjach na forach. Wczoraj zobaczyłem kolejny wpis z dziwnymi (wyglądającymi na zaniżone) wartościami bez podania źródła, więc postanowiłem zobaczyć jak to wygląda w badaniach. Podstawowa rzecz jaka powtarza się regularnie w artykułach o rozszerzalności źrenicy to:
„Nie wiek, a zmęczenie, jest kluczowym czynnikiem zmniejszenia maksymalnego rozmiaru źrenicy wyjściowej.”
W wieku pomiędzy 20 a 60 lat, źrenica wyjściowa oka redukuje się tylko o 14%. Zmęczenie oczu wywołane przez powtarzające się narażanie na słabe sztuczne oświetlenie, może zmniejszyć maksymalny rozmiar źrenicy wyjściowej nawet o 40% w przypadku starszych grup wiekowych i o 30% w młodszych, w wyniku czego w obu przypadkach maksymalna źrenica może nie przekroczyć 4mm.
W poszukiwaniu pierwszych grupowych pomiarów rozszerzalności źrenicy, musimy cofnąć się do lat 50-tych XX wieku. L.S. Kumnick (w 1954 roku) zmierzyła przystosowane źrenic oczu do ciemności u 94 osób, w wieku od 7,5 do prawie 91 lat, mężczyzn i kobiet. Stosowała również słabe oświetlenie do rejestrowania reakcji źrenicy na niskim poziomie oświetlenia. W przeciwieństwie do późniejszego badania Kadlecovej, Kumnick nie była bezpośrednio zainteresowana pomiarem adaptacji do ciemności ale ogólną odpowiedzią źrenicy na zmiany natężenia światła w obie strony z różną częstotliwością.
Badani zostali podzieleni na 4 grupy wiekowe.
- 7,5 – 15 lat (21 osób )
- 18,1 – 28,2 lat (25 osób )
- 30,5 – 52,7 lat (24 osoby)
- 70,4 – 90,8 lat (24 osoby)
Początkowy rozmiar w typowym świetle dziennym, kolejno – 4,2 4,2 3,7 3,2
Rozmiar po 10 minutach adaptacji do ciemności, kolejno – 6,9 6,8 5,9 4,9
V. Kadlecova (w 1958 roku) zmierzyła średnice 906 źrenic u 453 osób, kobiet i mężczyzn w wieku od około 5 do 85 lat, po 15 minutach adaptacji w ciemności. Pomiary zostały wykonane w ciemnym pomieszczeniu z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego jako źródła oświetlenia. Wyniki przedstawiały się następująco:
Wiek – Średnia/Największa/Najmniejsza
- 8 – 7.6 8.2 7
- 20 – 7.2 7.9 6.8
- 30 – 7.2 7.8 6.7
- 40 – 6.7 7.5 6.0
- 50 – 6.2 7,0 5.5
- 60 – 5.8 6.8 4.7
- 70 – 5.8 6.2 4.6
- 80 – 5.2 6.2 4.0
W obu badaniach nie stwierdzono różnic z uwagi na płeć.
Badania późniejsze:
Badanie nr 1
Badanie przeprowadzone wśród 1263 losowo wybranych badanych.
Badanie nr 2
Związek wieku i wielkości źrenicy, określane przy użyciu fotografii w podczerwieni z badanymi umieszczonymi w ciemności przez 3 minuty. Liczby na diagramie powyżej przedziału wiekowego wskazują liczbę pacjentów badanych w danym przedziale.
Trans Am Acad Ophthalmol, American Academy of Ophthalmology, San Francisco, 1977;82:832–839
http://content.lib.utah.edu/cdm/ref/collection/EHSL-Moran-Neuro-opth/id/105
Badanie nr 3
Factors Affecting Light-Adapted Pupil Size in Normal Human Subjects
Barry Winn, David Whitaker, David B. Elliott and Nicholas J. Phillips
Cel badania: Określenie wpływu wieku, płci, refrakcji i koloru tęczówki na adaptację rozmiaru źrenicy u ludzi.
Metoda: Pomiar średnicy źrenicy 91 osób w przedziale wiekowym od 17 do 83 lat z normalnymi, zdrowymi oczami. Przy pomiarze zastosowano technikę ciągłego nagrywania w podczerwieni. Użyto pięć poziomów natężenia oświetlenia (od 2,15 do 1050 lumenów m-2)). Stan każdego pacjenta dokładnie monitorowano.
Wyniki: Źrenica zmniejszała się liniowo w zależności od wieku, we wszystkich poziomach natężenia oświetlenia. W najwyższym poziomie oświetlenia, stwierdzono najmniejszy wpływ wieku na wielkość źrenicy. Średnica źrenicy z wiekiem spadła o 0,043 mm rocznie na najniższym oświetleniu, a o 0,015 mm rocznie na najwyższym.
Badanie nr 4
http://iovs.arvojournals.org/article.aspx?articleid=2374263
Cały artykuł – http://online.liebertpub.com/doi/pdf/10.1089/jop.2010.0061
Cel badania: Zapewnienie lekarzom danych referencyjnych dla typowego zakresu przystosowania średnicy źrenicy do ciemności (DAPD) pacjentów od drugiego do ósmego dziesięciolecia życia oraz określenie wpływu płci i koloru tęczówki.
Metoda: Osoby w wieku 18-80 lat (ilość badanych – 263) bez historii choroby lub urazu oka, chirurgii wewnątrzgałkowej lub wykorzystania leków przeciwhistaminowych o działaniu układowym lub leków opioidowych. Wstępna adaptacja została przeprowadzona poprzez założenie całkowicie odcinających światło okularów przez pięć minut w poczekalni. Kolejna adaptacja miała miejsce przy oświetleniu wartości 1lx przez 2 minuty. Źrenica mierzona była za pomocą urządzenia NeurOptics pupillometer (NOP). Fotografie cyfrowe służące określeniu koloru tęczówki poddane były analizie przez urządzenie Minolta TV Color Analyzer II.
Wyniki:
- 18-19 lat (6 osób ), średnia 6,85 mm (zakres 5.6-7.5 mm);
- 20-29 lat (66 osób ), 7,33 mm (5.7-8.8 mm);
- 30-39 lat (50 osób ), 6,64 mm (5.3-8.7 mm);
- 40-49 lat ( 51 osób ), 6,15 mm (4.5-8.2 mm);
- 50-59 lat (50 osób ), 5,77 mm (4.4-7.2 mm);
- 60-69 lat (30 osób ), 5,58 mm (3.5-7.5 mm),
- 70-79 lat (6 osób ), 5,17 mm (4.6-6.0 mm),
- 80 lat (4 osoby), 4,85 mm (4.1- 5,3 mm).
Wartości te były zgodne z uzyskanymi z poprzedniego badania z wykorzystaniem fotografii w podczerwieni. Nie stwierdzono wpływu płci ani koloru tęczówki.
Inne źródła:
- http://fisherka.csolutionshosting.net/astronote/notes/Darkadaptioneyeage.html
- http://articles.adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-iarticle_query
- http://www.skyandtelescope.com/astronomy-equipment/a-pupil-primer/
- https://books.google.co.uk/books?id=Jg68339LQeQC&pg
- http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0042698905003378
916 views
